Utrata sił witalnych, samotność, zmniejszające się grono osób bliskich i poczucie straty, to najtrudniejsze aspekty starości. Ból utraty w połączeniu z brakiem satysfakcji i cierpieniem fizycznym może prowadzić do poczucia bezsensu i zaniechania życiowej aktywności. Kiedy brakuje wewnętrznej motywacji i poczucia satysfakcji z życia, zmniejsza się witalność organizmu i rośnie podatność na choroby. Lęk przed zniedołężnieniem i utratą samodzielności zwiększa napięcie wewnętrzne. Do najczęściej spotykanych zaburzeń dotykających psychiki seniorów zalicza się: stany lękowe, zespoły otępienne i demencję, chorobę Alzheimera oraz depresję. Badania wskazuje, że na zaburzenia osobowości może cierpieć nawet kilkanaście procent osób w wieku starszym.
Rady dla opiekunów
Nie lekceważ trudnych stanów emocjonalnych Twoich rodziców, dziadków, podopiecznych – nie zaprzeczaj im, nie wypieraj takich informacji, a tym bardziej nie wyśmiewaj ich, nawet w najdelikatniejszy sposób. Kiedy zauważasz niekorzystne zmiany reaguj natychmiast. Nie pozwalaj na wyobcowanie i wycofanie się z kontaktów czy zrywanie bliskich więzi. Nie obrażaj się i nie traktuj zachodzących zmian ambicjonalnie. Okazuj ciepło i zrozumienie, ale jednocześnie nie uzależniaj od siebie. Pomóż skontaktować się z odpowiednim lekarzem lub terapeutą oraz sprawdź, czy wykupione zostały odpowiednie leki i czy są regularnie przyjmowane. W dzisiejszym, zabieganym świecie, czas staje się dobrem luksusowym i coraz trudniej nam go wygospodarować. Mimo to, postaraj się poświęcić odrobinę więcej swojego czasu osobie o obniżonym nastroju – rozmawiaj, wspieraj, zabieraj podopiecznego na spacer lub do kina. Po prostu bądź, bo Twoja obecność jest najważniejsza.
Pragnienie dawania i otrzymywania miłości jest rzeczą stałą i nie mija z wiekiem, ale w wielu przypadkach rolę przyjaciela do kochania może przejąć zwierzę domowe, tzw. zwierzę wsparcia emocjonalnego. Zwierzęta mają na nas dobry wpływ na seniorów i pomagają im się lepiej poczuć. Poprawiają nastrój i osłabiają lęk czy rozdrażnienie. Dlatego coraz popularniejsza staje się zooterapia – zwierzaki pomagają osiągać medyczne cele. Każda osoba starsza, niezależnie od tego, czy jest samotna, może posiadać swojego własnego zwierzaka. Na ogół nie ma ku temu większych przeciwwskazań, aczkolwiek warto zastanowić się nad zwierzęciem dobranym odpowiednio do wieku i charakteru swojego opiekuna. Nie bez znaczenia może być także to czy senior jest w stanie samodzielnie zajmować się zwierzęciem. Najlepszym rozwiązaniem dla osób starszych często okazuje się kot. Jest to zwierzę mało uciążliwe w utrzymaniu, które praktycznie cały czas pozostaje w domu. Dodatkowo udowodniono, że koty mają pozytywny wpływ na osoby starsze. Oprócz tego, że obniżają stany depresyjne, to ich mruczenie może powodować uspokojenie i obniżenie ciśnienia tętniczego. Odpowiednio dobrany, pod względem charakteru, kot może być przyjacielem naszego podopiecznego na długie lata.
